Regelmatig krijgen we als Lokaal Tilburg te maken met initiatiefnemers die het gevoel hebben “van het kastje naar de muur gestuurd te worden” als zij met een initiatief komen bij de gemeente. Bouwplannen die zelfs een verrijking kunnen zijn voor onze stad, lopen stuk op een gebrek aan deugdelijke communicatie.
Elk initiatief start bij de gemeente met het indienen van een vooradvies (waar ook een stevig prijskaartje aan hangt). De bedoeling van een vooradvies is om te achterhalen of de gemeente in principe bereid is om aan een initiatief mee te werken. Uit ervaringen van onze inwoners hebben we inmiddels al vaak gehoord dat het advies dat ze krijgen lastig te begrijpen is. Er lijkt een afvinkcultuur te heersen bij de beoordeling van initiatieven.
Een voorbeeld hiervan is te vinden in de “Nieuwsbrief Lidwina klooster” van BB Vastgoed. Vaak gaat het om initiatieven zoals de herontwikkeling van bestaande gebouwen tot appartementen. Initiatieven die ook bijdragen aan de woningbouwopgave van onze stad. Recente voorbeelden: herontwikkeling pastorie in de Berkdijksestraat, Lidwina klooster aan de Pelgrimsweg en een initiatief in de Nieuwlandstraat.
De schrikbarend gestegen bouwkosten, rentestijgingen en nieuwe regelgeving vanuit Den Haag maakt het realiseren van projecten er ook niet makkelijker op. Serieuze projecten, zelfs van woningcorporaties, worden opgeschort of zelfs afgeblazen. Vaak gaat het ook om initiatiefnemers die gefrustreerd raken vanwege de stroperige besluitvorming, lokale regelgeving en oplopende kosten vanwege allerlei extra onderzoeken en nieuwe wensen.
Deze gang van zaken komt volgens Lokaal Tilburg te vaak voor om nog incidenteel te zijn en daarom stellen we deze vragen.
We hebben de volgende vragen gesteld:
* Hoeveel verzoeken om een vooradvies/vooroverleg m.b.t. een bouwplan komen er jaarlijks binnen? Hoeveel worden ook concreet doorgezet naar een vergunningsaanvraag?
* Is er sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne sprake van een negatieve trend?
* Hoe worden deze verzoeken om een vooradvies behandeld? En door wie? Worden verzoeken door één persoon afgehandeld of worden ze door meerderen beoordeeld?
* Wordt bij deze adviesverzoeken ook het motto “Ja, en” in plaats van “Ja, maar” als uitgangspunt gehanteerd?
* Is er genoeg capaciteit (menskracht) in huis om deze vooradviezen snel te behandelen?
* Ongetwijfeld heeft het College begrip voor de moeilijke omstandigheden waarin ook initiatiefnemers van bouwplannen verkeren. Vaak bouwplannen waarbij al aanzienlijke kosten (architect, onderzoek, accountant etc.) gemaakt zijn voordat een adviesverzoek wordt aangevraagd. Op welke wijze houdt de gemeente hier rekening mee en anticipeert men op de onzekere toekomstsverwachtingen?
*Ook lopende bouwplannen waarin het vergunningstraject al is afgerond worden op dit moment in de ijskast geplaatst. Dit ondanks dat hiervoor al aanzienlijke kosten gemaakt zijn. Deze vergunningen zijn echter tijdsgebonden, dit kan mede een reden zijn dat interessante plannen zelfs worden afgeblazen. Op welke wijze denkt de gemeente proactief mee bouwplannen meer tijd en de kans te geven later alsnog tot realisatie over te gaan?
* Zo ja, welke richtlijnen zijn hiervoor?
Heeft u als inwoner van de gemeente Tilburg hier ook ervaring mee? Wij horen graag uw verhaal! Ons e-mailadres: fractie@lokaaltilburg.nl.